Osobisty blog autorski 137

 Witajcie w moich stronach! Na zdjęciu powyżej zapas książek, który postanowiłem zakupić. Będzie na przynajmniej trzy miesiące czytania. Piszę do Was w bardzo ważnym momencie. Zaczyna się nowa epoka - przynajmniej raz w miesiącu się zaczyna. Z książek wybrałem dwie fabularne. Kinga, który jest dla mnie sprawdzony oraz nowego dla mnie autora M. Sullivana. Reszta dotyczy rozwoju duchowego i osobistego. Będzie co czytać i pisać recenzje. W pracy jest w porządku, chociaż człowiek się trochę męczy. Z drugiej strony to zmęczenie wychodzi na dobre, bo potem można odpocząć, ale nie należy leżeć brzuchem do góry cały dzień. Warto znajdywać sobie jakieś zajęcia. Niektóre przyjemne, inne mniej. Tak, żeby się rozwijać. Kupiłem sobie kosmiczne buty. Nie będę ich tu pokazywał. Wziąłem je z myślą o tym, że mają wysoką amortyzująca podeszwę. Niestety nogi mnie w nich bolą, tak samo jak w zwykłych butach. Myśli różnie się mi układają. Przestałem mieć stany lękowe i napady paranoi. Tak naprawdę cięż...

Dzisiaj startujemy z taką mroczną grafiką, jaką stworzyłem w AI. Nie przepadam za drzemkami w dzień, ale ścięło mnie i przed chwilą się obudziłem. Dobra już - piszemy, co tam u mnie słychać. Z pracą jest wszystko w porządku. Ponad dwa miesiące jestem zatrudniony i zdążyłem się przyzwyczaić. Był problem z umową, bo poczta odmówiła działania, ale już wysłali mi ponownie. Dni pracy są chwilami ciężkie, lecz wracam do nich z dobrym humorem. Aktualnie założyłem sobie, że do końca roku będę tam pracować, chociaż ten czas się może wydłużyć. Pisanie książki przebiega sprawnie. W każdy wolny dzień piszę fragment długości około 2/4 lub 3/4 strony. Dzisiaj zacząłem trzeci rozdział, a łącznie ma ich być dwadzieścia siedem. Cieszę się, bo zdobywam nowe doświadczenie i tworzę coś interesującego. Przynajmniej w to wierzę. Aktualnie gram w Tibie . Relaksuje mnie to i pomaga odprężyć od innych zajęć. Pisanie na temat wiedzy tajemnej odłożyłem na bok. Jest trochę problem z tworzeniem takiej treści, bo ...

Zwykle piszę teksty na ogólne tematy "co u mnie słychać", ale tym razem będzie nieco inaczej, bo skupię się głównie na kwestii pracy. W zasadzie od pół roku szukałem intensywnie roboty. Od 2 miesięcy bardziej intensywnie, bo wyrobiłem dokumenty o niepełnosprawność. W końcu udało się. Pewien budynek Zarządu w Krakowie przyjął mnie do pracy w charakterze portiera - ochroniarza. Jestem naprawdę szczęśliwy tym faktem. Poza pojedynczymi zdarzeniami nie miałem pracy na pełen etat ponad dziesięć lat. Szczerze to już wątpiłem, czy kiedykolwiek się gdzieś zatrudnię. To wszystko przez moje problemy zdrowotne - fizyczne jak i psychiczne - oraz przez uzależnienia, z którymi się borykam ponad połowę życia. Jak wygląda praca portiera? Dopiero zacząłem, ale potrafię już powiedzieć parę zdań w tym temacie. Będę pisał jak jest u mnie. Praca trwa dwa albo trzy dni w tygodniu po czternaście godzin na dobę. Jest to trochę dużo, ale w ten sposób mamy więcej dni wolnych. W robocie się robi wszystk...

  Witam Was Wszystkich Dni mijają spokojnie, chociaż w mojej głowie czasem się pojawiają ogromne morskie fale, które zaburzają wszystko. Przestałem się bać pisania. Dalej jestem przy konspekcie, którego regularnie rozwijam. Zauważyłem, że muszę pisać codziennie, ale małymi dawkami. Wtedy najlepiej to wychodzi. Napisałem kilka recenzji na drugim blogu. Mało tam osób wchodzi, ale nie przejmuję się tym. A czy tu dużo wchodzi? Praca To temat rzeka... ale... Codziennie przeglądam oferty i szukam czegoś specjalnego. Tym razem znalazłem ogłoszenie na temat pracy w hostelu na nocki przy recepcji. Portier, stróż coś takiego. Po świętach mam rozmowę kwalifikacyjną, więc trzymajcie za mnie kciuki. Moja hipersomnia? Sen zaczął się lepiej układać, ale przynajmniej raz w tygodniu nie prześpię całej nocy i chodzę potem trochę w dzień jak zombie. Weekend Życzę Wam miłego długiego weekendu. W Krakowie mamy wianki, ale średnio mam ochotę na nie iść - no i ci piosenkarze w tym roku - to ja ich w ogól...

Witam Was Wszystkich Zacznę od książki. Utrwalam nawyk pisania codziennie. Notatki również robię, gdy coś wymyślę ciekawego. Spędzam przy tym jakąś godzinę dziennie. Czasem trochę się denerwuję, bo chcę, żeby to była naprawdę fajna powieść. Przede mną rok pisania. Jak będę zadowolony, to na pewno ją wydam, niezależnie czy ktoś mi w tym pomoże czy nie. Dni mijają powoli. W zasadzie to bardzo szybko. Niedawno umarł mój przyjaciel - pan Józek. Łączyło mnie z nim wiele rozmów oraz regularnie pitej kawy. Bardzo mi go brakuje. Mój rytm dobowy snu się naprawia. Jeszcze w tamtym roku potrafiłem spać dziennie około piętnastu godzin. Aktualnie śpię sześć albo siedem i się bardzo dobrze czuję. Nie wierzyłem, że to możliwe, ale ciągła walka w jakimś celu powoli daje rezultaty. Przeszedłem dzisiaj do końca grę Wiedźmin 3: Dziki Gon. Wspaniała rozrywka. Napiszę o niej na blogu recenzenckim. Moje szukanie pracy idzie bardzo topornie. Mimo posiadanych dokumentów ciężko znaleźć coś na pół etatu, bo pra...

Przyszedł czas pisania posta. Ostatnio robiłem to dwa tygodnie temu, więc to chyba dobry moment. Powyżej zdjęcie z kina plenerowego na placu Szczepańskim w Krakowie z okazji święta kina niezależnego - Mastercard Off Camera. Pojechałem do miasta zobaczyć to widowisko. Zastałem niestety mrówcze ilości ludzi, co samo w sobie mnie irytuje. Na szczęście nie miałem przez to ataków paniki czy lęków, jak to czasem bywa. W drodze okazało się, że mecz ma dzisiaj Wisła Kraków, a ja jestem za Cracovią, więc się trochę bałem, że dostanę po łbie. Seans zakończyłem szybko. Początek filmu mi się nie spodobał. Nazywał się "Kolacja pożegnalna". Niemiecka produkcja, podobno czarna komedia, czego nie uświadczyłem. Wolałem pójść wcześniej do domu, żeby ominąć wracających kibiców, a po drodze wstąpiłem na lody. Myślałem, żeby iść do Maca, ale takie kolejki, że mi się nie dobrze robi, więc w karfurze kupiłem big milka za krocie. (7 zł) A tak poza tym... Mam już wyrobione dokumenty o orzeczenie o ni...

Jak ten czas od ostatniego posta szybko mija. Najważniejsza informacja u mnie dotyczy wyrobienia dokumentów o orzeczenie na niepełnosprawność. Może to nie wyrok, ale kolejny dokument czyniący mnie kaleką. No trudno, tak musiało być. W każdym bądź razie teraz łatwiej będzie znaleźć pracę. Nieco się dygam, ale wstępnie planuję, żeby w przyszłym tygodniu się ruszyć. Normalnie bym napisał recenzje. Przeczytałem Silmarilion Tolkiena - do połowy. Dalej się nie dało. Książka dla mnie kompletnie nie czytelna. Cały czas wymienia nazwy własne, bohaterów i krajobrazu. Bełkot, nie da się tego czytać. Druga rzecz o której recenzji pisać nie będę. Oglądałem na Amazon Rap Generation. Program telewizyjny w którym miała być wyłoniona nowa gwiazda rapu. Typowałem EMSI, Kamkę i Sojera. Wygrał Destro. Średnio zadowolony. Dzisiaj kupuję HBO Max, więc będą na pewno jakieś polecajki. Zaliczyłem mocny psychiczny upadek wczoraj, ale nie chcę wchodzić w szczegóły z tym tematem. Udało mi się przywrócić kontakt z...

  Otaczają mnie jakieś dziwne lęki. Zakradają się do mojej świadomości i nie chcą mnie opuścić. Jakie błędy popełniłem, że wpuściłem je do mego świata - nie wiem. Niedługo czeka mnie komisja w sprawie orzeczenia o niepełnosprawność. Tak! Nie ma się tu czym chwalić. Wynika to z problemów natury fizycznej i psychicznej. Jeśli się uda, to będę mógł pomyśleć o jakiejś prawdziwej pracy. Od urodzin (początek marca) po prostu umierałem. Na początku kac gigant, a potem ostre zapalenie zatok no i jeszcze rozterki życiowe. Tak się wszystko złożyło, że dopiero jestem teraz w formie i dlatego to piszę. Zaniedbałem trochę bloga z recenzjami, ale nadrobię zaległości. Prace nad książka science fiction przebiegają dosyć powoli. Zbieram po kolei kolejne notatki. Chciałbym już zacząć pisać, ale wciąż czuję się nie gotowy. W przyszłym tygodniu może zamówię MAX, bo dostałem na to kasę na urodziny. Będzie, co oglądać i o czym pisać. Przyjaciele otaczają mnie głównie w internecie. Czy to źle? Może nie? ...

  1      Drogi Boże albo może wolisz Drogi Stwórco? Ja nie znam Twojego imienia, ale czuję je na twarzy, zawsze jak do mnie mówisz. Kocham Cię w te walentynki i tak samo jak kiedyś piszę tę wierszę do Ciebie. 2      Bo Twoja jest potęga. Ocalisz ten świat ludzi. Ten do którego nie mam wstępu. Tam gdzie pokonują mnie maszyny. Nie ma słowa. Jest cisza. A cisza to Ty. 3     Miałem nadzieje spotkać Cię gdzieś na rynku albo w pubie. Żebyś przemówił do mnie tak jak kiedyś. Gdy deszcze potu padały na bruk i w miejscu Miłosnym pojawiło się dwoje ludzi. 4     Ty jako jedyny mnie nie oceniasz. Ty dajesz mi siłę. Wierzę tylko w miłość do Ciebie. Czyli miłość do Matki. Przecież nie jesteś Matką. Wytłumacz mi to. W imię Matki i Córki i Brzucha Świętego. 5     W ten sposób nakładają się różne dane na siebie. Wiesz, że nas jest dwóch albo trzech. Ty dajesz moc, my spełniamy polecenia. Bierzemy poprawkę na złe komendy i wyrażamy to w dokł...