Osobisty blog autorski 137

Wracamy do korzeni, tak jak ja wracam do trzeźwości. I tej od stymulantów, i tej do normalnego myślenia. Wszystko co mam, żeby się z Wami podzielić to iskra. Iskra Bogów, iskra Samotności. Przestałem wchodzić na mój ulubiony czat, bo to zwykła strata czasu. Nie będę już zabiegać ludzi o atencje, której moje serce potrzebowało. Teraz zamiast coś robić na siłę, postaram się wsłuchać w opowieść drugiego człowieka, bo tylko wtedy można mieć faktycznie coś do powiedzenia. Zrobiłem pierwszy krok w kierunku rosyjskiego rapu. Wiem, wiem, że to komercja i dużo osób zna, ale jak ktoś nie widział, to poniżej zamieszczam teledysk. Refren mistrzostwo! Mój absolutnie tajny Project 2,07 przybiera coraz więcej prędkości. Zapowiedzi i konkrety najprawdopodobniej dopiero pod koniec wakacji. Co nas czeka? Za miesiąc premiera mojego starego filmu krótkometrażowego. Szczegóły kolejne zdradzę w swoim czasie. Kacper może napisz jakąś ciekawą refleksje? Niech pomyślę. Daj mi to wyrazić krótkim wierszem, zaled

  Dzisiaj nie będzie rewelacyjnych słów otuchy, filozoficznych zagadek, ani tajemnych zagwozdek życiowych. Ten film wyżej obejrzałem. Wcześniej przestało mi się chcieć pisać, no i to dopiero mnie jakoś popchnęło. Historia jest ciekawa, tragiczna i prawdziwa, mimo że jakiś bylekto publikuje to na swoim "superaśnym kanale". Żygać się chce od jutuberów. Nowa plaga tej ery. Tak dramatyczna historia jest przeze mnie zrozumiała. Można rzec, że nie mam takich dużych kłopotów jak ten Pan. Można się tak porównywać z ludźmi i prawie zawsze się okazuje, że właściwie to jest dobrze, bo ktoś miał, ktoś tak i tak. Wszystko pieprzenie! Tak naprawdę to moje życie jest w zasadzie historią tragiczną. Nigdy o tym nie piszę, bo w ogóle nie myślę takimi kategoriami. W zasadzie zwykle w ogóle nie myślę, bo wiele lat mam wycofanie totalne w rodzaju jakieś rzadkiego rodzaju depresji, której w sumie ludzie nie rozumieją.  Być może, a raczej na pewno, ten blog jest dla mnie tak bardzo ważny, mimo nisk

Ja to napiszę, chociaż nie chciałem tego robić. Walka trwała kilka dni. Codziennie obiecywałem sobie, że to zrobię, że dam radę i to jest ważne, jednak zupełnie nic nie wychodziło spod mojego pióra. Jedyny stały element to symulacja walki w której przegrywam kolejny raz. Chciałem to napisać, bo to jest prawda, a z kolei szczerość to najważniejsza rzecz jaką wnoszę na tego bloga. Ciężko mówić coś serio i podnoszące na duchu, jeżeli wszystko jest źle i chciałoby się tylko smutek przelać na "papier". Ale jaką to ma wartość? Chcę Wam coś dawać, chcę świecić czytelnikowi w konkretny punkt, żeby można było znaleźć wyjście z każdej sytuacji. To Ci daję - ENERGIĘ - staram się wykonać niecny plan, w którym puste słowa zamieniają się w prawdziwy sens i dają otuchy w każdy dzień. Litery komponujące się w sercu osoby czytającej. Moje obietnice wobec mnie i inne katastrofalne piękne rzeczy, które Ty możesz u mnie znaleźć. Windows 11 - zapowiedź To tak z "ciekawostek". Nowa wers